Το συγκεκριμένο άρθρο, αποτελεί, το ληκτικό μέρος ενός σεμιναρίου διάρκειας εννέα ωρών με τίτλο Η ΖΩΗ ΜΕΤΑ… και που είναι βασισμένο στη Διδασκαλία του Σ. Αττεσλή, του «Δάσκαλου» των Ερευνητών της Αλήθειας. Αποτελείται από 3 μέρη.

Γράφει ο Ντινος Αναγνωστόπουλος 

Σε κάθε κάθοδο η «Ψυχή ΕΓΩ Εαυτός» (Μόνιμη Προσωπικότητα) θα δώσει στη νέα Προσωπικότητα το ένα δέκατο της συμπυκνωμένης από το παρελθόν γνώσης – εμπειρίας (συνειδητότητα). Τα εννιά δέκατα της Παρούσας Προσωπικότητας θα κτιστούν στη διάρκεια της ενσάρκωσης. Ανάλογα με τα θεμέλια θα είναι και το υπόλοιπο σπίτι.

Κατά την κάθοδο της Ψυχής και σχετικά με τις δυνατότητες, με τις οποίες έχει προετοιμασθεί για τις ανάγκες του προγράμματος, θα διαμορφωθεί και ο κύκλος των πιθανοτήτων της νέας ενσάρκωσης.

Καταρχήν η Προσωπικότητα του εμβρύου που επικοινωνεί και συνομιλεί με τους γονείς του είναι ακόμα η Μόνιμη Προσωπικότητα με τον αντίστοιχο βαθμό συνειδητότητας από όλο το μακρό παρελθόν της. Έχει σε λειτουργία την ψυχική αντίληψη, έχει διανοητική διαύγεια και γνωρίζει το σχέδιο της επικείμενης ενσάρκωσης σε όλες τις λεπτομέρειες.

Ακόμα δεν έχει αρχίσει, να διαμορφώνεται η Παρούσα Προσωπικότητα της συγκεκριμένης ενσάρκωσης.

Ο Δάσκαλος Γ. κάθε μέρα παρακολουθούσε και συντηρούσε τις ισορροπίες. Η σοφή Του καθοδήγηση συνεργαζόταν με την ικανότητα οραματισμού της Μάνας. Αυτό το χρώμα σε τούτο το ενεργειακό σου κέντρο, το άλλο χρώμα εκεί, στο άλλο κέντρο. Και με τις ευγενικές του και επιτήδειες ερωτήσεις βοηθούσε να αναδύονται στη συνειδητότητα τα κρυμμένα ή απωθημένα αισθήματα της Γυναίκας.

Ένα σώμα, που τώρα, πια, είναι το πεδίο όπου ο Δημιουργικός Νόμος έχει αναπτύξει τόσο έντονα τη δράση του. Συναισθήματα που η έντασή τους από μέρα σε μέρα μεγάλωνε, αλλά και πόρτες ανοιχτές, ρωγμές στο πλανητικό ηλεκτρομαγνητικό πεδίο με κίνδυνο εισόδου ξένων ενεργειών, που θα διατάρασσαν την αρμονία.

Η Θηλυκή φύση είχε πάλι ανακτήσει το ρόλο της. Το μυαλό υπάκουε. Μια ανθρώπινη προσωπικότητα εν τη γενέσει της, μια Ψυχή, ένας Φύλακας, τέσσερις Αρχάγγελοι και το πνεύμα της παχυλής ύλης σε φυσική ισορροπία στη μικρή αυτή κοινωνία. Και διαρκής η προστασία των Δασκάλων του Αοράτου.

• Να τον ακούς! – της είπε μια μέρα ο Δάσκαλος Γ. – σου μιλάει συνεχώς. Ακόμα και όταν κοιμάσαι. Μίλα του και συ. Θέλει να μάθει για σένα, για τον πατέρα του, για τα αδέλφια του. Ακούμπα το χέρι σου εκεί που μεγαλώνει το κορμάκι του και μίλα του. Και όταν ο πατέρας επιστρέφει στο σπίτι, να πλησιάζει και εκείνος, να τον χαϊδεύει και να του μιλάτε μαζί.

Η επικοινωνία, βέβαια, είναι μέτρια. Η Ψυχή μπορεί να επικοινωνεί με τους γονείς. Η διαδικασία, όμως, είναι σχεδόν μονόπλευρη. Η φωνή της δεν ακούγεται από τους πιο πολλούς γονείς.

• Θα πρέπει να βρείτε μια γλώσσα καλής επικοινωνίας με το παιδί, μια γλώσσα να σας ακούει και να σας καταλαβαίνει. Και δεν θα πρέπει να αφήσετε τις συνθήκες της καθημερινότητας, να παρεμβάλλονται στις σχέσεις σας, ή να θέλετε να επιβληθούν στο παιδί, όσο «σωστές» και αν τις θεωρείτε.

Η Ψυχή αντιλαμβάνεται μόνη της πολλές καταστάσεις. Έχει συνείδηση και αισθάνεται. Δεν κατέχει, όμως,  ακόμα, αυτοεπιγνωσιακή συνείδηση.

Το παιδί αρχίζει να αντιλαμβάνεται τον εαυτό του και να δομείται η ξεχωριστή Παρούσα Προσωπικότητα κατά την πρώτη εισπνοή.

Από την αρχή της εγκυμοσύνης – θα πει σε άλλο μάθημα ο «Δάσκαλος» – και μέχρι το κύημα να πάρει τη μορφή του ανθρώπου, η Ψυχή είναι κοντά του και το παρακολουθεί. Αλλά δεν έχει κάνει, ακόμα, κατοχή του κυήματος.

Τα έμβρυα αντιλαμβάνονται το εξωτερικό τους περιβάλλον όχι μέσω του φωτός, αλλά μέσω ήχων και δονήσεων – κραδασμών. Αυτή η αντίληψη για την διαμορφούμενη Προσωπικότητα είναι υποσυνείδητη και όχι συνειδητή.

Η πλήρης αντίληψη του Εαυτού ως ξεχωριστή Παρούσα Προσωπικότητα, ως Εγώ, έρχεται μετά το έβδομο έτος της ηλικίας. Τότε ζει το Εγώ του. Τότε αποκτά πλήρη εποπτεία της Παρούσας Προσωπικότητας, αν και από τη στιγμή της γέννησης, ή λίγο μετά αρχίζει η εποπτεία· όμως είναι μερική. Εφόσον το νεογνό ή το νεαρό παιδί δεν έχει αποκτήσει ακόμα συνείδηση διάκρισης μεταξύ των δύο Εγώ, δεν είναι και υπεύθυνο για τις πράξεις του. Γι’ αυτό στη βάπτιση συνιστούσαν παλιότερα: πάρε το παιδί σου και πρόσεχέ το μέχρι το 7^ο έτος.

Οι γονείς, ακόμα και όταν δεν είναι σίγουροι, ότι η Ψυχή τους ακούει, οφείλουν να της μιλούν και να δίνουν πληροφορίες με λεπτομέρειες για την πορεία της εγκυμοσύνης, για τη φύση των συναισθημάτων των μελών της οικογένειας, για τα αισθήματα της αναμονής τους, για την προετοιμασία του τοκετού.

Μια μέρα ο Δάσκαλος από το Αόρατο στράφηκε στον Πατέρα και του είπε:

• Το παιδί σου χρειάζεται την πατρική παρουσία. Από τώρα καταγράφει καταστάσεις, που προέρχονται από το περιβάλλον του. Και εσύ έχεις καθήκον να προστατέψεις αυτόν που έρχεται και η Μαμά του έχει υποχρέωση να σχεδιάσει το μέλλον του.
• Σε τι συνίσταται η προστασία του; ρώτησε ο Πατέρας.
• Ενίσχυση της Βούλησής του και ταύτιση με το Θείον.
• Εσύ και η Μητέρα πρέπει να φροντίσετε, ώστε το παιδί δεν πρέπει να βιώνει πολύ μεγάλες ενεργειακές και συναισθηματικές διακυμάνσεις. Πρέπει οι όποιες διακυμάνσεις να είναι μικρού εύρους. Τα επίπεδα της ανώτερης και κατώτερης ενεργειακής κατάστασης να μην διαφέρουν μεταξύ τους πολύ. Το καλύτερο, βέβαια, είναι σταθερή ενέργεια σε υψηλότερα επίπεδα. Αλλά, είναι καλύτερα, να είναι έστω και πιο χαμηλά τα επίπεδα της ενέργειάς σας, αρκεί να μην υπάρχουν μεγάλες διακυμάνσεις, μεγάλες μεταβολές από τη μια στιγμή στην άλλη, από τη μια μέρα στην άλλη.

Η επικοινωνία με την Ψυχή αυτή, που επέλεξε να έρθει κοντά τους εξαρτάται από την ευαισθησία των γονέων. Η μητέρα μπορεί πιο εύκολα να επικοινωνήσει με το παιδί της και είναι αρκετές φορές που παίρνει τα μηνύματά του. Είναι αρκετές φορές που έχει πάρει πληροφορίες από το παιδί της, σχετικά με την Προσωπικότητά του. Προετοιμάζεται έτσι για την κοινή τους ζωής. Συχνά πληροφορείται, ποιο είναι το όνομά της νέας Προσωπικότητας, που αντιστοιχεί στην ιδιαίτερη δόνηση, με την οποίαν η Ψυχή αυτή γίνεται αντιληπτή στο σύμπαν.

Οι γονείς, όμως συνήθως, επιλέγουν μια δόνηση που έχει σχέση με τον θνητό κόσμο και τη δική τους στάση απέναντι στο παιδί τους.

Πόσο χαζή φαίνεται η επιλογή του ονόματος του «παππού», της «γιαγιάς» ή άλλου συγγενή.

Μοιάζει σαν να πιστεύουν, ότι θα επαναληφθεί η ίδια προσωπικότητα και η ίδια ιστορία κάποιου προγόνου τους. Εξάλλου συχνά οι γονείς φοβούνται τα νέα ονόματα στην οικογένεια.

Οι πιο εξελιγμένες ψυχές στέλνουν και οδηγίες. Από αυτές μερικές φορές φαίνεται η ψυχική δοκιμασία, στην οποία υποβάλλονται κατά τη διαδικασία της ενσάρκωσής τους.

Όλοι γεννιούνται στη Γη για να φορέσουν το χωμάτινο ντύσιμό τους, να συναντήσουν παλιούς γνωστούς, να ερευνήσουν το περιβάλλον φυσικό, κοινωνικό και ατομικό, να γεμίσουν εμπειρίες, να διευρύνουν τη συνειδητότητά τους, ή να συμβάλλουν ως βοηθοί στην εξέλιξη των αδελφών Ψυχών.

Έρχονται, όμως στον κόσμο της πυκνής ύλης, όπου είναι εμφανής η απροσδιοριστία, με τη συνοδεία του υπαρξιακού φόβου, γι’ αυτό συνοδεύονται από ένα αίσθημα ανασφάλειας.

Μια άλλη μέρα ο Δάσκαλος Γ. της είπε:

• Να του λέτε και να του δείχνετε, πόσο πολύ τον αγαπάτε. Καθησυχάστε τον. Σχηματίστε το όραμα της κοινής αγκαλιάς σας, να το ενεργοποιείτε κάθε μέρα και να το προβάλετε – όπως σας έχω δείξει – να το βλέπει. Να ησυχάζει.

Την επομένη μιας γιορτής ρώτησε η Μάνα.

• Απόψε τον ένοιωσα ανήσυχο.
• Εκείνο το ποτήρι κρασί, που άδειασες στο αίμα σας, ήταν ισχυρό ερέθισμα για τα ευαίσθητα κύτταρα της ηλικίας του μυαλού του.

Από την επόμενη μέρα άρχισε να επισκέπτεται το ζεύγος και ο Δάσκαλος Α. και όσο η εγκυμοσύνη εξελισσόταν, τους ενημέρωνε για τις απαραίτητες λεπτομέρειες, που χρειαζόταν.

Τον ρώτησα: τι σημαίνει γέννηση;

Μου απάντησε:

• Είναι η ακρόαση μιας Ψυχής από τον Κόσμο και η εφαρμογή της δόνησής της σε ενέργεια και μόρια.

Και άρχισε την ενημέρωση των γονιών και τις παραινέσεις.

• Έχουμε κάποτε τον βήχα του εμβρύου. Είναι η κραυγή του εμβρύου εντός της μήτρας. Είναι κλήση βοήθειας εξαιτίας απειλητικών παραγόντων, από τους οποίους κινδυνεύει η συναισθηματική ισορροπία. Ο βήχας του εμβρύου παρουσιάζεται τον 5-6 μήνα και δεν είναι αντιληπτός πάντα. Κυρίως η μητέρα νοιώθει μια εσωτερική ταραχή. Το έμβρυο προστατεύει τη μητέρα όσο μπορεί. Ψυχές υψηλού επιπέδου φροντίζουν την καλή υγεία της μητέρας, όπως το βάρος της, αλλά και τη συναισθηματική της κατάσταση και την ενισχύουν ψυχολογικά.
• Θέλω περισσότερο την παρουσία του Πατέρα. Ο Πατέρας να αρχίσει να προετοιμάζεται, ώστε όταν πλησιάζει ο καιρός του τοκετού θα ελαττώνει το χρόνο απασχόλησης στην εργασία του. Και προπαντός, όταν έρχεται στο σπίτι, δεν θα μεταφέρει τις έγνοιες από την εργασία του. Εκείνη, μάλιστα, τη μέρα του τοκετού δεν θα έχει καμιά επαγγελματική απασχόληση. Ούτε ένα τηλεφώνημα, που μπορεί να αξιολογηθεί σοβαρό για τα εξωτερικά πράγματα.
• Οι ίδιοι σας αποφεύγετε κάποτε να μιλάτε για τις τρέχουσες δυσκολίες της οικογένειας στα μεγαλύτερα παιδιά σας, προκειμένου να μην τα στενοχωρήσετε. Πολύ περισσότερο θα πρέπει να προστατεύετε το πιο μικρό σας παιδί. Και, μάλιστα, όταν αυτό το παιδί απορροφάει το περιεχόμενο της σκέψης σας και την ποιότητα των συναισθημάτων σας, είτε τα πείτε φωναχτά, είτε όχι. Μην το τρομάζετε με την απαισιοδοξία ή την οργή από δυσάρεστες επιπτώσεις στην οικογένειά σας εξαιτίας της ατέλειας της κοινωνίας σας. Ρωτήστε το τι θέλει από εσάς και θα καταλάβετε.

Πέρασαν μέρες· η Μάνα ρωτούσε. Ώσπου μια μέρα ξύπνησε με την καθαρή απάντηση του παιδιού της:

• Ζητάω ασφάλεια, ζητάω τρυφερότητα και λίγο γάλα.

Είναι τα λόγια των Ψυχών που έρχονται.

Ο Πατέρας χάρηκε. Η Μάνα, μόνο, ένιωσε μια μικρή ανησυχία και κάποιο σφίξιμο στην καρδιά της.

Τέλος του δεύτερου μέρους

Λίγα λόγια για τον Ντίνο Αναγνωστόπουλο

Περπάτησε στα βήματα Διδασκάλων της εκπαίδευσης του ανθρώπου και της θεραπείας του πόνου, με την εντολή να μεταδίδει τις παρακαταθήκες που του εμπιστεύτηκαν. Μαζί με τη δική του πείρα πολλών ετών μοιράζεται την πνευματική του συγκομιδή με τον κάθε άνθρωπο καλής Θέλησης. Παραμένει εκτός ανθρώπινων οργανώσεων πιστός στην Ηθική της Βούλησης και στην υπεράσπιση των δικαιωμάτων της θηλυκής φύσης του ανθρώπου.

Γιατρός – ορθοπεδικός – στη συμβατική κοινωνική του δραστηριότητα συγχρωτίσθηκε με τον πόνο και τη στρέβλωση. Στρέβλωση σώματος και νου.

Πολλαπλά δημοσιεύματα (χρονογραφήματα, επιφυλλίδες, μελέτες) ιδίως από το 1974 μέχρι τώρα. Διαλέξεις, στρογγυλές τράπεζες, παρουσιάσεις στην παλιότερη TV, εκδόσεις και αναρτήσεις.

Και παρέμεινε πάντοτε μαθητής.